maandag 5 november 2007
Lichte Laatste Loodjes
Terwijl Monique een Shrek-puzzel met 42 stukjes maakt, een laatste update uit Australie!
Op het moment zitten we in een erg mooi oud huis in de Blue Mountains. Dit gelukje hebben we aan Crelis te danken, een vriend, die in Sydney zijn PhD doet. Het huis is van Crelis's professor, maar dat later... ten eerste, de reis vanaf het laatste bericht tot hier..
ps. we zullen niet meer proberen de plaatjes en de tekst leuk naast elkaar te zetten, want dat werkt dus gewoon niet..
Op weg van Adelaide naar Melbourne langs de ruige kust vind je vele National Parks waar het heerlijk is een 4x4 te bezitten. Op veel plekken kan je het strand op en kom je inhammen tegen om te overnachten. Lekker in het zand graven om de vastgelopen wielen te bevrijden, en dan proberen met een lullig vissers handlijntje dikke zalmen te vangen... not.
In Adelaide ons zelf getrakteerd op een mooi foto statief om dan eindelijk de 'romantische' zee plaatjes te schieten.
Maar ook snachts kun je leuke dingen met een statief doen.. Dit zijn 30sec fotos waar de een de ander met het licht van ons mobiel omtrekt.
Zomaar een kampeer plekje in een fantastisch bos langs de Great Ocean Road
In Melbourne bij Belinda, een stoer meisje dat ik (Yannic) in Zuid Afrika ontmoette terwijl zij samen met haar vriendje even geheel Afrika op cross-motoren aan het doorkruisen waren.
Niet alleen een stoer meisje in Afrika... zoals het volgende voorval duidelijk maakt:
's Middags aangekomen, erg mooi weer, lekker in haar tuintje midden in de stad een glaasje wijn drinken, en nog eentje, dan besluiten te gaan bbqen en dus wat hout te hakken. Belinda tjopt vervolgens een goed stuk van haar duim af, en begint in een volledige adrenaline rush keihard te lachen en vraagt koelbloedig om een pleistertje... Ze gaat knock-out op de keukenvloer maar weigert het ziekenhuis, dus wij plakken voorzichtig een afgehakte stukje duim weer op zijn plek. Een week later is haar vinger zwart en stinkt... (haha) - grapje.
Ze is gewoon ok!
Na Melbourne doorgereden naar Healesville, waar wij herenigd zijn met onze oude (gepensioneerde) vrienden Russell en Faye. Ook al hadden we hen slechts een paar momenten meegemaakt in Lakefield NP, werden we echt ontvangen met open armen en voelden we ons ook zeer op ons gemak. Toevalligerwijs had de groep vrienden uit Lakefield net het weekend dat wij aankwamen een reunie georganiseerd, waarbij we zeer welkom waren aan te haken. Dus op naar het land van Stella en Murray (een setje van het reisgezelschap) om een aantal dagen te kamperen. Op de Mornington Peninsula ten zuiden van Melbourne bezochten we een National Park waar we heel plezant werden rondgetourd in een treintje (joehee!!!).
Hierna nog een week in Healesville gebivakkeerd. Russell was zo vriendelijk om contact te leggen met het lokale eco-village Moora Moora en de Steinerschool, dus we hadden genoeg te doen!
De Steinerschool dus. Een soort Montessori / vrije school idee, ontworpen door mister Steiner, die ook als eerste het principe van biodynamisch tuinieren heeft gepubliceerd. Dit heeft iets te maken met koehoorns met kruiden die je moet begraven en na een jaar moet roeren in een bak met water... (??). Anyway, het schoolprincipe lijkt een stuk meer down to earth, in ieder geval de school die wij bezochten: echt een plek waar je wilt opgroeien!
Alle kiddo's van 4 tot 18 jaar op 1 terrein, maar in aparte clusters per leeftijd. Alle gebouwtjes verspreid over een gigantisch stuk land, waar behalve lokalen ook een boerderij is en moestuinen en dieren etc. Allemaal onderdeel van het onderwijssysteem.
Het hoofdgebouw (de bieb) heeft een super bijzondere houten dakconstructie die zeker het vermelden waard is!
En door naar Moora Moora, een van de oudste eco-villages in Australie. We ontmoeten Bindi, die momenteel de caretaker is en tegelijkertijd een eigen huis aan bouwen is in de village. Drie grote pijnbomen die op de site stonden werden omgezaagd en zorgden voor zo goed als al het benodigde bouwmateriaal. Verder geheel gebouwd volgens sustainable principes en een supermooi huis bovendien!
Moora Moora is verder, zoals we gewend zijn van eco-villages, gelegen in een idyllische omgeving met allerlei zelfgebouwde huizen en aardige mensen die ons maar al te graag alles lieten zien.
Uiteindelijk begon onvermijdelijk ons laatste stukje reis in Australie: van Melbourne naar Sydney. Omdat we al zee hadden gezien besloten we binnendoor te gaan, door de bergen via de Great Alpine Road, met heel veel bochten en zelfs sneeuw. Hiervan helaas geen foto's, pas weer als we aangekomen zijn in de Big Smoke.
Bij Crelis, in Surry Hills - Sydney, op zijn balkon!
Ons hoofddoel in Sydney was uiteraard om onze oude vertrouwde Jackie te verkopen, dus bij deze een laatste blik op onze gezogen (al het rode stof eruit), gepoetste(zelfs zwartmaakspul voor de banden) en gewaxte (wax in, wax out) wagen, die toch echt een vertrouwde reisgenoot is geweest in de vier maanden dat ie van ons was!
En ons flinke poetswerk worp zijn vruchten af! Jackie was binnen een dag verkocht voor dezelfde prijs als dat we betaald hadden in Darwin! Een duits koppeltje is net zo blij als wij toen!
Twee en halve week nog te besteden in Australie en het geluk was wederom met ons. We konden in ruil voor wat verfwerk wel op het huis passen van de baas van Crelis.
Dus daar zitten we dan nu, in een 8kamer huis, met uitzicht op de bergen en superveel mooie wandelingen binnen handbereik!
Lunch tijdens de Grand Canyon Hike - wat wil je nog meer!!!
Tot in Nieuw Zeeland allemaal!
Liefs Yannic & Monique
Op het moment zitten we in een erg mooi oud huis in de Blue Mountains. Dit gelukje hebben we aan Crelis te danken, een vriend, die in Sydney zijn PhD doet. Het huis is van Crelis's professor, maar dat later... ten eerste, de reis vanaf het laatste bericht tot hier..
ps. we zullen niet meer proberen de plaatjes en de tekst leuk naast elkaar te zetten, want dat werkt dus gewoon niet..
Op weg van Adelaide naar Melbourne langs de ruige kust vind je vele National Parks waar het heerlijk is een 4x4 te bezitten. Op veel plekken kan je het strand op en kom je inhammen tegen om te overnachten. Lekker in het zand graven om de vastgelopen wielen te bevrijden, en dan proberen met een lullig vissers handlijntje dikke zalmen te vangen... not.
In Adelaide ons zelf getrakteerd op een mooi foto statief om dan eindelijk de 'romantische' zee plaatjes te schieten.
Maar ook snachts kun je leuke dingen met een statief doen.. Dit zijn 30sec fotos waar de een de ander met het licht van ons mobiel omtrekt.
Zomaar een kampeer plekje in een fantastisch bos langs de Great Ocean Road
In Melbourne bij Belinda, een stoer meisje dat ik (Yannic) in Zuid Afrika ontmoette terwijl zij samen met haar vriendje even geheel Afrika op cross-motoren aan het doorkruisen waren.
Niet alleen een stoer meisje in Afrika... zoals het volgende voorval duidelijk maakt:
's Middags aangekomen, erg mooi weer, lekker in haar tuintje midden in de stad een glaasje wijn drinken, en nog eentje, dan besluiten te gaan bbqen en dus wat hout te hakken. Belinda tjopt vervolgens een goed stuk van haar duim af, en begint in een volledige adrenaline rush keihard te lachen en vraagt koelbloedig om een pleistertje... Ze gaat knock-out op de keukenvloer maar weigert het ziekenhuis, dus wij plakken voorzichtig een afgehakte stukje duim weer op zijn plek. Een week later is haar vinger zwart en stinkt... (haha) - grapje.
Ze is gewoon ok!
Na Melbourne doorgereden naar Healesville, waar wij herenigd zijn met onze oude (gepensioneerde) vrienden Russell en Faye. Ook al hadden we hen slechts een paar momenten meegemaakt in Lakefield NP, werden we echt ontvangen met open armen en voelden we ons ook zeer op ons gemak. Toevalligerwijs had de groep vrienden uit Lakefield net het weekend dat wij aankwamen een reunie georganiseerd, waarbij we zeer welkom waren aan te haken. Dus op naar het land van Stella en Murray (een setje van het reisgezelschap) om een aantal dagen te kamperen. Op de Mornington Peninsula ten zuiden van Melbourne bezochten we een National Park waar we heel plezant werden rondgetourd in een treintje (joehee!!!).
Hierna nog een week in Healesville gebivakkeerd. Russell was zo vriendelijk om contact te leggen met het lokale eco-village Moora Moora en de Steinerschool, dus we hadden genoeg te doen!
De Steinerschool dus. Een soort Montessori / vrije school idee, ontworpen door mister Steiner, die ook als eerste het principe van biodynamisch tuinieren heeft gepubliceerd. Dit heeft iets te maken met koehoorns met kruiden die je moet begraven en na een jaar moet roeren in een bak met water... (??). Anyway, het schoolprincipe lijkt een stuk meer down to earth, in ieder geval de school die wij bezochten: echt een plek waar je wilt opgroeien!
Alle kiddo's van 4 tot 18 jaar op 1 terrein, maar in aparte clusters per leeftijd. Alle gebouwtjes verspreid over een gigantisch stuk land, waar behalve lokalen ook een boerderij is en moestuinen en dieren etc. Allemaal onderdeel van het onderwijssysteem.
Het hoofdgebouw (de bieb) heeft een super bijzondere houten dakconstructie die zeker het vermelden waard is!
En door naar Moora Moora, een van de oudste eco-villages in Australie. We ontmoeten Bindi, die momenteel de caretaker is en tegelijkertijd een eigen huis aan bouwen is in de village. Drie grote pijnbomen die op de site stonden werden omgezaagd en zorgden voor zo goed als al het benodigde bouwmateriaal. Verder geheel gebouwd volgens sustainable principes en een supermooi huis bovendien!
Moora Moora is verder, zoals we gewend zijn van eco-villages, gelegen in een idyllische omgeving met allerlei zelfgebouwde huizen en aardige mensen die ons maar al te graag alles lieten zien.
Uiteindelijk begon onvermijdelijk ons laatste stukje reis in Australie: van Melbourne naar Sydney. Omdat we al zee hadden gezien besloten we binnendoor te gaan, door de bergen via de Great Alpine Road, met heel veel bochten en zelfs sneeuw. Hiervan helaas geen foto's, pas weer als we aangekomen zijn in de Big Smoke.
Bij Crelis, in Surry Hills - Sydney, op zijn balkon!
Ons hoofddoel in Sydney was uiteraard om onze oude vertrouwde Jackie te verkopen, dus bij deze een laatste blik op onze gezogen (al het rode stof eruit), gepoetste(zelfs zwartmaakspul voor de banden) en gewaxte (wax in, wax out) wagen, die toch echt een vertrouwde reisgenoot is geweest in de vier maanden dat ie van ons was!
En ons flinke poetswerk worp zijn vruchten af! Jackie was binnen een dag verkocht voor dezelfde prijs als dat we betaald hadden in Darwin! Een duits koppeltje is net zo blij als wij toen!
Twee en halve week nog te besteden in Australie en het geluk was wederom met ons. We konden in ruil voor wat verfwerk wel op het huis passen van de baas van Crelis.
Dus daar zitten we dan nu, in een 8kamer huis, met uitzicht op de bergen en superveel mooie wandelingen binnen handbereik!
Lunch tijdens de Grand Canyon Hike - wat wil je nog meer!!!
Tot in Nieuw Zeeland allemaal!
Liefs Yannic & Monique
Abonneren op:
Posts (Atom)
